เธอคือน้องสาวของคนที่ลักพาตัวคนรักของเขาไปให้ศัตรูทำลาย จนคนรักของเขาต้องฆ่าตัวตาย เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตน เเละเธอจะต้องได้รับโทษทัณฑ์อันเร่าร้อนจากเขา...เเต่เธอก็คือเเม่มดที่มีมนตราร้ายกาจ ที่ร่ายมนต์เสน่หาให้เขาหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้น เขาจะต้องเกลียดเธอ เขาจะต้องไม่รักเธอ
เพราะคู่หมั้นสาวถูกลักพาตัวไปให้ศัตรูทำร้ายจนเธอต้องจบชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตน ทำให้ โดม อัครวัฒน์ ดีเเลนด์ ผู้อ่อนโยนน่ารักกลายเป็นคนกร้าวกระด้างเเละเย็นชา เต็มไปด้วยความร้ายกาจ เขาสาบานว่าจะเเก้เเค้น คนพวกนั้นจะต้องได้รับโทษทัณฑ์อย่างสาสมกับความชั่วช้าที่ได้กระทำ ต่อคนรักของเขา...มนตรา น้องสาวของชายชั่วที่ลักพาตัวคนรักของเขาไปคือผู้เคราะห์ร้ายที่ต้องมารับโทษทัณฑ์สวาทอันเร่าร้อนของเขา เเม้พี่ชายของเธอไม่ใช่คนที่ทำร้ายคนรักของเขาโดยตรง เเต่เธอก็คือเหยื่ออันเเสนหวานที่เขาจะปล่อยให้หลุดมือไปไม่ได้
"เธอให้ความรู้สึกดีเป็นบ้า..อา..มนตรา เธอคือนางเเม่มดร้าย..."เเละเมื่อถึงจุดหมายคราวนี้เป็นอัครวัฒน์เสียเองที่ครางกระเส่า เขารูดร่างบางลงมายืนบนพื้นหน้าเตียงกว้าง ก่อนเขาจะนั่งลงไปบนเตียงเเล้วจับเรียวขาเสลาคร่อมร่างเเกร่งของตนไว้ ทรวงสาวอวบใหญ่ไหวสะท้านระรินกระรี้ยั่วยวนอยู่ตรงหน้าเป็นภาพที่งดงามจนเขาอดใจไม่ไหวต้องดื่มกินเเละฟอนเฟ้นดอกบัวงามทั้งคู่อย่างเมามัน มนตราหลับตาพริ้มด้วยความหวิวไหวรัญจวน เพลิงพิศวาสดูท่าจะลุกลามหนักหน่วงเมื่อนิ้วร้ายวนเวียนป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ดงดอกไม้งามหวานหอมที่เขาเคยได้ดอมดมดื่มกินความหวาน เลิศรสมาก่อน ยิ่งคิดมนตราก็ยิ่งรู้สึกร้อนรนอย่างประหลาด
ทั้งอยากเสียดสีกายสาวกับสิ่งที่เเข็งขึงดุนดันอยู่ระหว่างเรียวขางาม ทั้งอยากให้ปากเเละลิ้นของเขารุกรานจุดอ่อนไหวของตนเหมือนวั้นนั้น...นี่เธอเป็นอะไรไป เธอกลายเป็นสาวร่านราคะไปเเล้วหรือไร...มนตราตำหนิตัวเองทั้งยังมึนงงกับความรู้สึกเเปลกใหม่เเละทั้งยังสับสนกับความต้องการของร่างกายเเละจิตใจที่สวนทางกัน เเต่ที่เเน่ๆ ตอนนี้เธอกลับเเอ่นอกเสนอทรวงอวบอัดด้วยวัยสาว เสนอสนองปากเเละลิ้นของเขาอย่างร้อนรน มือเรียวเล็กสอดเสยดึงทึ้งเรือนผมดกหนาของเขา กดศรีษะทุยสวยของเขาให้เเนบชิดลงมาอีกมือก็ดันทรวงอิ่มเสนอสนองให้เขาดื่มกินอย่างเต็มอกเต็มใจ...