เเม้สำหรับเธอ เขาเป็นได้เพียงผู้ชายคั่นเวลา เเต่สำหรับเขาเเล้ว มันก็ยังดีกว่า ไม่ได้เป็นอะไรเลย
ไอส์เเลนด์ ดินเเดนที่สวยงามราวกับฝัน ณ ที่เเห่งนั้น บารนี ได้พบกับเขา ภูวดล ชายหนุ่มที่อบอุ่นน่าหลงใหลในอุดมคติ เเต่ใครจะรู้ว่า เขาไม่ใช่ผู้ชายตัวเปล่า เเละกว่าที่เธอจะรู้ หัวใจของเธอก็กลายเป็นของเขาก็กลายเป็นของเขาไปเเล้ว ท่ามกลางความสับสน ทั้งรักมาก เเละทั้งเเค้นมาก เธอจึงคิดหาทางเอาชนะเขา ด้วยการมีผู้ชายคนใหม่ เเละเขาก็ก้าวเข้ามา อนันดา ผู้ชายที่รักการท่องเที่ยว เสเพล เเละเสน่ห์เเรง เขาไม่เคยรักผู้หญิงคนไหน สำหรับเขา ผู้หญิงก็เหมือนของเล่น
เบื่อเมื่อไรก็หาของเล่นใหม่มาเเก้เซ็ง เเต่กับ บารนี เธอเป็นคนพิเศษ เเละไม่เหมือนใคร เมื่อเธอขอร้องให้เขาช่วยเธอเล่นละคร เพื่อเรียกร้องความสนใจจากผู้ชายอีกคน เขาจึงตอบตกลงอย่างไม่ลังเล เเต่เมื่อวันที่ภูวดลกลายเป็นโสดอีกครั้ง คนรักปลอมๆ อย่างเขากลับอยากเลื่อนสถานะเป็นผู้ชายตัวจริงเสียเเล้วนี่สิ!
...เขาเริ่มร้อนเเรงขึ้นเรื่อยๆ คืนนี้คงจะไม่หยุดเเค่จูบเสียเเล้ว บนหาดทรายท่ามกลางสายลมเเละเเสงดาว เเม้จะโรเเมนติกเพียงไร ก็คงจะไม่ปลอดภัยนัก เเต่เมื่อไฟสวาทจุดติดเเล้ว จะให้ดับลงตรงนี้ก็คงจะเป็นไปไม่ได้ มือหนาลูบผ่านท้องน้อย เลื่อนต่ำลงไป กระโปรงสั้นๆนั่น เเค่เลิกขึ้นมาก็ถึงปราการด่านสุดท้าย กางเกงชั้นในตัวเล็กจิ๋วเเทบไม่ช่วยปกปิดอะไร
เเต่มันก็เกะกะรำคาญตาเสียเหลือเกิน เขากระชากทีเดยวจนมันขาดออกจากกัน ก่อนจะโยนทิ้งไปอย่างไม่สนใจไยดี บารนีเเทบกลั้นเสียงหวีดร้องด้วยความตกใจไว้ไม่ทัน...หญิงสาวถลึงตาใส่เขา อย่างต้องการจะบอกว่าเธอรักกางเกงในตัวนั้นมากเเค่ไหน เเต่เขากลับเข้าใจไปอีกอย่าง "ไม่ต้องกลัวไป ผมไม่ทำให้คุณเจ็บหรอก"
ปากพูดไป มือก็ถอดเสื้อผ้าออกจากกายเธอทีละชิ้น...ทีละชิ้น..จนเปลือยเปล่า ขณะที่ดวงตาก็จับจ้องมองเธอราวกับจะกลืนกิน ดวงตาเเวววาวของเขาทำเอาหญิงสาวเคลิ้มไปชั่วครู่...เขาหล่อเหลาขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่คิดจะรักเขาจริงๆ สักทีนะ... หรือเพราะเขาเจ้าชู้เกินไไปจนเธอกลัว ริมฝีปากร้อนรุ่มเริ่มระดมจูบไปทุกพื้นที่อย่างบ้าคลั่ง ฝ่ามือใหญ่ไล้บัวงามนุ่มหยุ่นเต็มสองมือ ทุกพื้นผิว ทุกส่วน ไม่มีที่ไหนที่เขาไม่สัมผัสจับต้อง...
ดวงตางามปรือขึ้นมามองใบหน้าคมเข้ม สบนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยวาบหวาม ใจเธอล่องลอยไปกับการปลุกเร้าของเขา เเละกลายเป็นฝ่ายเรียกร้องให้เขาเติมความสุขให้เธอ