ปาลิตา มาเพื่อ ทวงเเค้น ให้น้องสาว เเละ มาร์คัส คลาร์ก ต้องชดใช้หนี้ ที่ทำให้น้องสาวของเธอต้องตาย! มาร์คัสเป็นเเค่เพียงเเพะรับบาป เเต่จำยอมให้ปาลิตาลงทัณฑ์ เมื่อถึงเวลาเเก้เเค้นกลับคืน เขาจะทำทุกอย่างให้ปาลิตาติดในบ่วงพิสวาสของเขา...
"ผมจำหน้าน้องสาวของคุณไม่ได้" "สารเลว! คุณทำลายชีวิตของน้องสาวฉันจนป่นปี้ยังมีหน้ามาพูดว่าจำหน้าน้องสาวของฉันได้ไม่อีก เลวที่สุด" ด่าผมได้เลย ปาลิตา ต่อให้คุณด่าผมมากเพียงใดมันก็ไม่ได้ช่วยให้ผมจำหน้าน้องสาวของคุณได้ "เเบบนี้ช่วยให้คุณจำได้ไหม"
เพียะ!!! "เเบบนี้ดีกว่า ปาลิตา คงช่วยกระตุ้นความจำของผมได้ดีที่สุด" ริมฝีปากร้อนร่ม กดกระเเทกจุมพิต ไม่มีความหวานฉ่ำกับจุมพิตนี้คงมีเพียงการบดขยี้จาบจ้วงลงไปบนเรียวปากอิ่ม "ปล่อยฉัน...คนเลว..." "คุณอยากให้ผมจำหน้าน้องสาวของคุณได้ไม่ใช่หรือ ปาลิตา บางทีพี่กับน้องก็อาจจะมีอะไรคล้ายๆ กัน เเละบางทีการเมคเลิฟกับคุณ คงช่วยให้ผมนึกถึงน้องสาวของคุณได้เร็วขึ้น" มาร์คัส ผลักร่างบางให้ล้มลงไปบนเตียง โผเข้าไปทาบทับไม่ให้ปาลิตาดิ้นหนีไปได้ ก่อนจะเริ่งลงทัณฑ์ปาลิตาให้หลาบจำด้วยไฟรักอันหฤหรรษ์
"ผมจะงลงโทษคุณ ปาลิตา คุณจะต้องครางกระเส่า เพราะบทลงโทษของผม" "ไม่ ไม่มีทาง"
"คุณต้องจดจำบทลงโทษของผมไปอีกนาน" "ฉันเกลียดคุณ มาร์คัส!" "ดี ยิ่งคุณเกลียดผมมากเท่าไหร่ ผมยิ่งทำให้คุณร้องครางมากเท่านั้น" มาร์คัสรู้ดีว่าต้องทำอย่างไรให้ปาลิตาอ่อนระทวยดั่งขี้ผึ้งลนไฟ มือใหญ่ที่มีชีวิตชีวา เริ่มทำหน้าที่สร้างความหฤหรรษ์ด้วยการลากไล้ เป็นทางยาวจากปทุมถันเต่งตึงไม้เต็มมือ ลงต่ำไปถึงหน้าท้องเเบบราบ นวดเฟ้นทั่วหน้าท้อง ปลุกไฟสวาทในตัวของปาลิตาให้ลุกฮือมากกว่าเดิม ก่อนจะวกกลับขึ้นมากุมปทุมอิ่มฟอนเฟ้นหนักหน่วงสร้างความเสียวซ่านให้ผู้เป็นเจ้าของอย่างถึงที่สุด...
เมื่อน้องสาวต้องตรอมใจตายเพราะถูกผู้ชายที่รักสุดทิ้งไปปาลิตาจึงต้องมาทวงความยุติธรรมให้น้องสาวเเละคนที่ต้องชดใช้หนี้บาปครั้งนี้คือ มาร์คัส คลาร์ก!