สาวไฮโซอย่าง เพ็ญนภา จะทำอย่างไร เมื่อต้องทิ้งคู่หมั้นมาเเต่งงานกับ กรกฏ ชาวป่าชาวดงเนื้อตัวมอมเเมมที่ไม่เคยรู้จักเเม้กระทั่งชื่อ!
กรกฏ หนุ่มหล่อนักเรียนนอกวัยสามสิบสอง เพราะชอบอยู่กับธรรมชาติหลังจากเรียนจบจึงไปทำสวนป่าสุรพนาอยู่ที่ลำพูน ด้วยนิสัยที่ไม่ชอบเข้าสังคมเเละเป็นคนไม่สุงสิงกับใครจึงดิบๆ เถื่อนๆ พูดตรงเป็นขวานผ่าซาก จนถูกใครๆมองว่าปากร้าย เเต่เพราะพินัยกรรม ทำให้สาวไฮโซที่เท้าเเทบไม่เคยสัมผัสพื้นดินอย่าง
เพ็ญนภา ต้องดั้นด้นมาหาเขาถึงในป่าในดง เพื่อเเต่งงานกับเขา! ปมผ้าถุงที่ทบกันอย่างลวกๆตามประสาสาวชาวกรุงที่ไม่เคยนุ่งผ้าถุง เพียงเเค่สะกิดเบาๆก็หล่นไปกองที่พื้นจนอกอิ่มขนาดสามสิบหกนิ้วอวดตัวสวยทันที เนินอกที่เขาเเอบลอบมองทุกครั้งที่มีโอกาศ จินตนาการถึงอยู่ทุกวี่วัน ตอนนี้ไม่ต้องจินตนาการอีกเเล้ว เธอสวยกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก
"ว้าย!" เพ็ญนภาร้องเสียงหลง "คุณจะทำอะไร" กรกฏซุกไซ้ต้นคอจากทางด้านหลังทันทีเเทนคำตอบ มือใหญ่เเละสากเพราะทำไร่ทำสวนทุกวันคลึงเคล้นอกอิ่มอย่างสนุกมือ "ก็เข้าหอกับเธอนะสิ คราวนี้ฉันไม่มีทางพลาดอีกเด็ดขาด" หญิงสาวเหลือบมองหาขวานก็เห็นว่าอยู่บนที่นอนโน่นเลย เเถมกรกฏก็ล็อคตัวเธอไว้เเน่นจนคิดว่าต่อให้ดิ้นสุดเเรงก็ไม่น่าจะหลุด
"ตัวคุณเหม็นโคลนจะตาย ฉันไม่มีอารมณ์หรอก ไปอาบน้ำก่อนเถอะนะ" "ไม่ต้องมาถ่วงเวลา เธอเหม็นเเต่ฉันไม่ได้เหม็นสักหน่อย" เพ็ญนภาเเอบเม้มปากอย่างหงุดหงิดที่เขาไม่ยอมหลงกล "ถ้าอย่างนั้นฉันขอที่นุ่มๆ กว่านี้ได้หรือเปล่า" "ก็ได้" กรกฏช้อนร่างเพ็ญนภาขึ้นอุ้ม หญิงสาวจ้องไปยังด้ามขวานที่โผล่พ้นใต้หมอนออกมา คิดในใจว่าเมื่อถึงที่นอนเมื่อไรจะหวดให้สลบเลย เเต่ก็ต้องเหวอเมื่อกรกฏพาเธอเดินออกจากบ้านตรงไปยังท่าน้ำ ทั้งที่เธอยังเปลือยอยู่
"คุณจะบ้าหรือ ฉันโป๊อยู่นะ เดี๋ยวคนอื่นก็เห็นหรอก" ไม่ต้องกลัว ไม่มีใครกล้ามาที่นี่ถ้าฉันไม่ได้เรียก" เขาซุกไซ้ซอกคอขณะเพ็ญนภายังอยู่ในอ้อมเเขน "ก็เธออยากได้ที่นุ่มๆเเถมยังบ่นว่าตัวฉันเหม็น เเล้วมันจะมีที่ไหนดีไปกว่าในน้ำอีกเล่า"